III. საბჭოს ამოცანები
მუხლი 3.
1. საკოორდინაციო საბჭოს ძირითადი ამოცანები:
ა) ადამიანით ვაჭრობის (ტრეფიკინგის) თავიდან აცილების, მის წინააღმდეგ ბრძოლისა და ადამიანით ვაჭრობის (ტრეფიკინგის) მსხვერპლთა, დაზარალებულთა დაცვის, დახმარებისა და რეაბილიტაციის სფეროში შესაბამისი სახელმწიფო ორგანოებისათვის განსაზღვრული ფუნქციების ეფექტიანად განხორციელებაში ხელის შეწყობა და მათი საქმიანობის კოორდინაცია;
ბ) ადამიანით ვაჭრობის (ტრეფიკინგის) წინააღმდეგ ეფექტიანი ბრძოლისა და ამ დანაშაულის ხელშემწყობი მიზეზების აღმოფხვრის თაობაზე წინადადებების შემუშავება და საქართველოს პრეზიდენტისათვის განსახილველად წარდგენა;
გ) ადამიანით ვაჭრობასთან (ტრეფიკინგთან) დაკავშირებული საკითხების განხილვის პროცესში მჭიდრო თანამშრომლობა საქართველოს სახელმწიფო უწყებებთან, არასამთავრობო სექტორთან, ტრეფიკინგის პრობლემებზე მომუშავე საერთაშორისო და ადგილობრივ ორგანიზაციებთან და ერთობლივი წინადადებების შემუშავება საქართველოს პრეზიდენტისათვის წარსადგენად;
დ) ადამიანით ვაჭრობის (ტრეფიკინგის) წინააღმდეგ ბრძოლის სფეროში არსებული მდგომარეობის მონიტორინგი.
IV. საკოორდინაციო საბჭოს მუშაობის ორგანიზაცია
მუხლი 4.
1. საკოორდინაციო საბჭოს საქმიანობას ხელმძღვანელობს და საკოორდინაციო საბჭოს სხდომებს წარმართავს საკოორდინაციო საბჭოს თავმჯდომარე, რომელსაც საკოორდინაციო საბჭოს შემადგენლობიდან ნიშნავს საქართველოს პრეზიდენტი.
2. საკოორდინაციო საბჭოს თავმჯდომარის არყოფნის შემთხვევაში მის უფლებამოსილებას საკოორდინაციო საბჭოს თავმჯდომარის დავალებით ახორციელებს საკოორდინაციო საბჭოს ერთ-ერთი წევრი.
3. საკოორდინაციო საბჭოს სხდომები, როგორც წესი, ტარდება სამ თვეში ერთხელ.
4. საკოორდინაციო საბჭოს თავმჯდომარემ შეიძლება საკოორდინაციო საბჭოს სხდომები საჭიროებისამებრ მოიწვიოს დადგენილ ვადაზე ადრე.
5. საკოორდინაციო საბჭოს სხდომების მომზადებას უზრუნველყოფს საკოორდინაციო საბჭოს მდივანი.
6. საკოორდინაციო საბჭოს სხდომის დღის წესრიგს ამტკიცებს საკოორდინაციო საბჭოს თავმჯდომარე.
7. საკოორდინაციო საბჭოს სხდომაზე საკითხის გატანის უფლება აქვთ საკოორდინაციო საბჭოს თავმჯდომარეს და საკოორდინაციო საბჭოს წევრებს.
8. საკოორდინაციო საბჭოს სხდომა უფლებამოსილია, თუ მას ესწრება საკოორდინაციო საბჭოს წევრთა საერთო რაოდენობის ნახევარზე მეტი.
9. საკოორდინაციო საბჭოს გადაწყვეტილება მიიღება დამსწრე წევრთა ხმების უბრალო უმრავლესობით. ხმების თანაბრად გაყოფის შემთხვევაში გადამწყვეტია კომისიის თავმჯდომარის ხმა.
10. საკოორდინაციო საბჭოს სხდომა ფორმდება ოქმით, რომელსაც ხელს აწერენ საკოორდინაციო საბჭოს თავმჯდომარე და მდივანი.
მუხლი 5.
1. საკოორდინაციო საბჭო თავისი ამოცანების შესრულების უზრუნველყოფის მიზნით ქმნის მუდმივმოქმედ ჯგუფს, რომელიც შედგება კოორდინატორისა და ექსპერტებისაგან.
2. მუდმივმოქმედი ჯგუფის შემადგენლობას, უფლებამოსილებას და საქმიანობის წესს განსაზღვრავს საკოორდინაციო საბჭო.
3. საკოორდინაციო საბჭო მუდმივმოქმედი ჯგუფის ფარგლებში ქმნის მობილურ ჯგუფს და განსაზღვრავს მისი შემადგენლობის, უფლებამოსილების და საქმიანობის წესს.
მუხლი 6.
საკოორდინაციო საბჭოს დებულებაში ცვლილებებისა და დამატებების შეტანა ხდება საქართველოს პრეზიდენტის ბრძანებულებით

საჯარო სამართლის იურიდიული პირის _ "ადამიანით ვაჭრობის (ტრეფიკინგის) მსხვერპლთა, დაზარალებულთა დაცვისა და დახმარების სახელმწიფო ფონდის"
დებულება
მუხლი 1. ზოგადი დებულებები
1. `ადამიანით ვაჭრობის (ტრეფიკინგის) მსხვერპლთა, დაზარალებულთა დაცვისა და დახმარების სახელმწიფო ფონდი~ (შემდგომში - ფონდი) არის საჯარო სამართლის იურიდიული პირი, რომელიც შექმნილია `ადამიანით ვაჭრობის (ტრეფიკინგის) წინააღმდეგ ბრძოლის შესახებ~ საქართველოს კანონის შესაბამისად.
2. ფონდი, როგორც საჯარო სამართლის იურიდიული პირი, ამ დებულებით დადგენილი მიზნებისა და დაკისრებული ფუნქციების განსახორციელებლად იძენს უფლებებსა და მოვალეობებს.
3. ფონდი თავის საქმიანობაში ხელმძღვანელობს საქართველოს კონსტიტუციით, საქართველოს კანონით `ადამიანით ვაჭრობის (ტრეფიკინგის) წინააღმდეგ ბრძოლის შესახებ~, სხვა კანონებით, საქართველოს პრეზიდენტის ბრძანებულებითა და განკარგულებით, ამ დებულებითა და სხვა ნორმატიული აქტებით.
4. ფონდი შექმნილია სახელმწიფო ქონების საფუძველზე და მის სახელმწიფო კონტროლს ახორციელებს საქართველოს შრომის, ჯანმრთელობისა და სოციალური დაცვის სამინისტრო, რომელსაც უფლება აქვს მოითხოვოს კონტროლის განსახორციელებლად საჭირო მასალებისა და ინფორმაციის წარმოდგენა.
5. ფონდს აქვს ბეჭედი საქართველოს მცირე სახელმწიფო გერბის გამოსახულებითა და ფონდის სახელწოდებით და დამოუკიდებელი საბანკო ანგარიში.
6. ფონდის იურიდიული მისამართია:
გამსახურდიას გამზირი 30, შრომის, ჯანმრთელობის და სოციალური დაცვის სამინისტრო.
მუხლი 2. ფონდის მიზნები
1. ფონდის მიზნებია:
ა) ადამიანით ვაჭრობის (ტრეფიკინგის) მსხვერპლთათვის დახმარების და მათი კანონიერი ინტერესების დაცვა;
ბ) ადამიანით ვაჭრობის (ტრეფიკინგის) მსხვერპლთა თავშესაფრით, მათ შორის იურიდიული, ფსიქოლოგიური, სამედიცინო ან/და სხვა სახის მომსახურებით უზრუნველყოფა;
გ) ადამიანით ვაჭრობის (ტრეფიკინგის) მსხვერპლთა რეაბილიტაციის, ოჯახსა და საზგოადოებაში სრული რეინტეგრაციის ხელშეწყობა;
დ) ადამიანით ვაჭრობის (ტრეფიკინგის) მსხვერპლთათვის კომოპენსაციის გაცემა;
მუხლი 3. ფონდის ფუნქციები და საქმიანობის საგანი
ფონდი:
1. ახორციელებს ადამიანით ვაჭრობის (ტრეფიკინგის) მსხვერპლთა, დაზარალებულთა დაცვის, დახმარებისა და რეაბილიტაციის ღონიზძიებების უზრუნველსაყოფად საჭირო ფინანსური სახსრების მოძიებას;
2. აფინანსებს ადამიანით ვაჭრობის (ტრეფიკინგის) მსხვერპლთა დაცვის, დახმარებისა და რეაბილიტაციის ღონისძიებებს;
3. უზრუნველყოფს (მობილურ ჯგუფებს) ადამიანით ვაჭრობის (ტრეფიკინგის) მსხვერპლთა იდენტიფიკაციისათვის საჭირო ხარჯების გაცემას;
4. ადამიანით ვაჭრობის (ტრეფიკინგის) მსხვერპლთა, დაზარალებულთა დაცვის, დახმარებისა და რეაბილიტაციის მიზნით აქტიურად თანამშრომლობს სამთავრობო, არასამთავრობო და საერთაშორისო ორგანიზაციებთან;
5. შეიმუშავებს და მონაწილეობს ადამიანით ვაჭრობის (ტრეფიკინგის) მსხვერპლთა, დაზარალებულთა დაცვის, დახმარებისა და რეაბილიტაციის მიზნით ნორმატიული აქტების პროექტების მომზადებაში;
6. უზრუნველყოფს ადამიანით ვაჭრობის (ტრეფიკინგის) მსხვერპლთა, დაზარალებულთა პატივისა და ღირსების, პირადი ცხოვრების და უსაფრთხოების სრულ დაცვას;
7. უზრუნველყოფს ადამიანით ვაჭრობის (ტრეფიკინგის) მსხვერპლის პერსონალური მონაცემების სრულ გასაიდუმლოებას
8. თავისი კომპეტენციის ფარგლებში ახორციელებს სტრუქტურული ერთეულების საქმიანობის ორგანიზაციას, კოორდინაციას, მართვასა და კონტროლს;
8. ფონდის მუშაკთა პროფესიული კვალიფიკაციის ამაღლების მიზნით შეიმუშავებს და ახორციელებს შესაბამის ღონისძიებებს;
მუხლი 4. ფონდის უფლება-მოვალეობები
1. ფონდი თავისი კომპეტენციის ფარგლებში უფლებამოსილია:
ა) ორგანიზება გაუწიოს ადამიანით ვაჭრობის (ტრეფიკინგის) მსხვერპლთათვის კომოპენსაციის გაცემას;
ბ) განახორციელოს კონტროლი ფონდში არსებული შემოსავლების ბრუნვაზე;
გ) კანონმდებლობით დადგენილი წესით განახორციელოს ეკონომიური საქმიანობა;
დ) სახელმწიფო ხელისუფლების ორგანოებისაგან, იურიდიული და ფიზიკური პირებისაგან მოითხოვოს და მიიღოს თავისი საქმიანობისათვის საჭირო, კანონმდებლობით ნებადართული ინფორმაცია;
გ) მოაწყოს კონფერენციები, თათბირები, სემინარები და გამოიყენოს ინფორმაციის მიწოდების სხვა საშუალებები.
2. ფონდი თავისი უფლებამოსილების განხორციელებისას ვალდებულია:
ა) საქართველოს შრომის, ჯანმრთელობისა და სოციალური დაცვის სამინისტროს წარუდგინოს დაფინანსების ანგარიშები;
ბ) საქართველოს კანონმდებლობით დადგენილი წესით აწარმოოს საფინანსო-ეკონომიური საქმიანობის აღრიცხვა-ანგარიშგება, შეადგინოს ბალანსი და დასამტკიცებლად წარუდგინოს საქართველოს შრომის, ჯანმრთელობისა და სოციალური დაცვის სამინისტროს.

12. სამეთვალყურეო საბჭო:
ა) განიხილავს ფონდის საქმიანობის პერიოდულ და წლიურ ანგარიშს, შემოსავალ-გასავლის ბალანსის ბიუჯეტის პროექტს;
ბ) ამტკიცებს ფონდის წლიურ სამუშაო პროგრამას;
გ) განიხილავს, ამტკიცებს და საქართველოს პრეზიდენტს წარუდგენს ყოველწლიურ ანგარიშს ფონდის მიერ გაწეული საქმიანობის შესახებ.
13. სამეთვალყურეო საბჭოს უფლება აქვს უფლებამოსილების ფარგლებში მოითხოვოს თავის საქმიანობასთან დაკავშირებული ნებისმიერი სახის ინფორმაცია (საქართველოს ზოგადი ადმინისტრაციული კოდექსით დადგენილი წესით) და შეამოწმოს წარმოდგენილი მონაცემებისა და ინფორმაციის სისწორე.
მუხლი 10. ფონდის დირექტორი
1. ფონდს მართავს დირექტორი, რომელსაც საქართველოს შრომის, ჯანმრთელობისა და სოციალური დაცვის მინისტრის წარდგინებით თანამდებობაზე ნიშნავს და თანამდებობიდან ათავისუფლებს საქართველოს პრეზიდენტი.
2. ფონდის დირექტორი:
ა) ხელმძღვანელობს ფონდის საქმიანობას და აწესრიგებს ფონდის გამგებლობის სფეროს მიკუთვნებულ საკითხებს;
ბ) მოქმედებს ფონდის სახელით და წარმოადგენს მის ინტერესებს წერილობით მინიჭებული უფლებამოსილების გარეშე ყველა სახელმწიფო და არასახელმწიფო დაწესებულებებთან ურთიერთობისას, აგრეთვე, სასამართლოში ფონდის საქმიანობასთან დაკავშირებული საკითხების განხილვისას;
გ) თანამდებობაზე ნიშნავს და თანამდებობიდან ათავისუფლებს ფონდის თანამშრომლებს;
დ) გამოსცემს ინდივიდუალური ხასიათის ბრძანებებს, რომლებიც სავალდებულოა შესასრულებლად ყველა თანამშრომლისათვის;
ე) საქართველოს შრომის, ჯანმრთელობისა და სოციალური დაცვის მინისტრთან შეთანხმებით ამტკიცებს დაწესებულების საშტატო ნუსხას და შრომის ანაზღაურების ფონდს;
ვ) ამტკიცებს ფონდის და თავშესაფრის შინაგანაწესს, რომლითაც რეგულირდება ფონდის პერსონალის მართვის საკითხები და მისი შესრულება სავალდებულოა ფონდის ყველა თანამშრომლისათვის;
ზ) განკარგავს ფონდის სახსრებს და აკონტროლებს მათ გამოყენებას, პასუხისმგებელია ფონდის საკუთრებაში ან მფლობელობაში და/ან სარგებლობაში არსებული ქონებისა და ფულადი სახსრების მიზნობრივი და სწორი ხარჯვისათვის;
თ) დებს ხელშეკრულებებს; (მობილურ ჯგუფებთან დაკავშირებით)
ი) ფონდის საქმეებს უძღვება ერთპიროვნულად და პერსონალურად აგებს პასუხს ფონდის საქმიანობის სწორად და კანონიერად წარმართვისათვის.
კ) სამეთვალყურეო საბჭოს წარუდგენს ფონდის საქმიანობის პერიოდულ და წლიურ ანგარიშს.
3. ფონდის დირექტორის არყოფნის შემთხვევაში მის მოვალეობას ასრულებს დირექტორის მოადგილე.
მუხლი 11. ადამიანით ვაჭრობის (ტრეფიკინგის) მსხვერპლთა მომსახურების დაწესებულება (თავშესაფარი)
1. ადამიანით ვაჭრობის (ტრეფიკინგის) მსხვერპლთა მომსახურების დაწესებულება – თავშესაფარი იქმნება ადამიანით ვაჭრობის (ტრეფიკინგის) მსხვერპლთა, დაზარალებულთა დაცვისა და დახმარების მიზნით.
2. ადამიანით ვაჭრობის (ტრეფიკინგის) მსხვერპლთა მომსახურების დაწესებულება უნდა აკმაყოფილებდეს საქართველოს კანონმდებლობით დადგენილ სტანდარტებს.
3. თავშესაფრის მომსახურებით ისარგებლებს ადამიანით ვაჭრობის (ტრეფიკინგის) მსხვერპლი - პირი, რომელსაც ადამიანით ვაჭრობის (ტრეფიკინგის) დანაშაულის შედეგად მიადგა მორალური, ფიზიკური ან ქონებრივი ზიანი და რომელიც საქართველოს კანონმდებლობით დადგენილი წესით ადამიანით ვაჭრობის (ტრეფიკინგის) წინააღმდეგ მიმართული ღონისძიებების განმახორციელებელ საკოორდინაციო საბჭოსთან შექმნილი
მუდმივმოქმედი ჯგუფის მიერ მიჩნეულია ადამიანით ვაჭრობის (ტრეფიკინგის) მსხვერპლად.
4. თავშესაფარში ადამიანით ვაჭრობის (ტრეფიკინგის) მსხვერპლის განთავსება შესაძლებელია მხოლოდ მისი თანხმობის საფუძველზე.
5. ადამიანით ვაჭრობის (ტრეფიკინგის) მსხვერპლის თავშესაფარში მოთავსების საკითხი არ უნდა იყოს დამოკიდებული მის მზადყოფნაზე ითანამშრომლოს სამართალდამცავი სტრუქტურების წარმომადგენლებთან შესაბამის დანაშაულზე სისხლის სამართალის პროცესის განხორციელებაში.
6. თავშესაფარში მიღების პროცედურა:
ა) საუწყებათაშორის საკოორდინაციო საბჭოსთან შექმნილი მუდმივმოქმედი ჯგუფი სავარაუდო მსხვერპლის მიერ თავშესაფარისათვის ან შესაბამისი დაწესებულებისათვის მიმართვიდან არა უგვიანეს 48 საათისა იღებს გადაწყვეტილებას მსხვერპლის სტატუსის მინიჭების თაობაზე;
ბ) ადამიანით ვაჭრობის (ტრეფიკინგის) სავარაუდო მსხვერპლთან ეროვნული რეფერალური მექანიზმის თანახმად მუდმივმოქმედი ჯგუფი იღებს გადაწყვეტილებას ადამიანით ვაჭრობის (ტრეფიკინგის) მსხვერპლის სტატუსის მინიჭების თაობაზე მობილური ჯგუფის მიერ იდენტიფიცირების ერთიანი სტანდარტისა და წესის შესაბამისად ჩატარებული მუშაობის შედეგების საფუძველზე;
გ) ადამიანით ვაჭრობის (მსხვერპლის) სტატუსის მინიჭების შემთხვევაში მობილური ჯგუფის მიერ აღნიშნული პირის გადაყვანა მოხდება თავშესაფარში;
დ) ადამიანით ვაჭრობის (ტრეფიკინგის) მსხვერპლის თავშესაფარში მოთავსება ხდება ხელშეკრულების საფუძველზე, მისი ასაკის, სქესის და სპეციალური მოთხოვნების გათვალისწინებით. განსაკუთრებით, ბავშვების უზრუნველყოფა შესაბამისი საცხოვრებლით, განათლებითა და მზრუნველობით. ხელშეკრულება იდება მსხვერპლსა და თავშესაფრის ადმინისტრატორს შორის.
ე) თავშესაფარში მისვლისთანავე ადამიანით ვაჭრობის (ტრეფიკინგის) მსხვერპლს უტარდება სამედიცინო შემოწმება მისი ჯანმრთელობის მდგომარეობის შეფასების მიზნით;
ვ) თავშესაფარში მისვლისთანავე ადამიანით ვაჭრობის (ტრეფიკინგის) მსხვერპლს გადაეცემა თავშესაფრის შინაგანაწესი და ვალდებულია დაიცვას იგი.
7. თავშესაფარში ყოფნის ხანგრძლივობა და თავშესაფრის დატოვების პირობები:
ა) თავშესაფარში ყოფნის ხანგრძლივობა განისაზღვრება 3 თვით. აღნიშნული პერიოდის ამოწურვის შემდეგ, მოხდება მსხვერპლის მდგომარეობის შეფასება და საჭიროების შემთხვევაში თავშესაფრის ადმინისტრატორის მიერ ვადის გაგრძელება;
ბ) თავშესაფრის დატოვება მსხვერპლის მიერ შესაძლებელია აღნიშნული ვადის ამოწურვამდეც, თუ ის მიიჩნევა ფიზიკურად და ფსიქიკურად ჯანმრთელად ან ნებაყოფლობით უნდა თავშესაფრის დატოვება;
გ) თავშესაფარს შინაგანაწესის დაუმორჩილებლობის შემთხვევაში ადამიანით ვაჭრობის (ტრეფიკინგის) მსხვერპლი ტოვებს თავშესაფარს.
8. თავშესაფარი ადამიანით ვაჭრობის (ტრეფიკინგის) მსხვერპლს, მისი თანხმობით, უზრუნველყოფს შემდეგი სახის უფასო მომსახურებით:
ა) ღირსეული არსებობისათვის შესაფერისი, უსაფრთხო საცხოვრებელი ადგილით;
ბ) საკვებითა და ტანსაცმლით;

3. "ეროვნული რეფერალური მექანიზმი და მსვერპლის იდენტიფიკაცია"

1. მსხვერპლის სტატუსის მინიჭების შემდეგ ადამიანით ვაჭრობის (ტრეფიკინგის) მსხვერპლის სტატუსის მინიჭების შემთხვევაში პირს ეძლევა უფლება ისარგებლოს ადამიანით ვაჭრობის (ტრეფიკინგის) მსხვერპლთა დროებითი საცხოვრებლით (თავშესაფრით) და ამ თავით გათვალისწინებული უფლებებით; 2. ადამიანით ვაჭრობის (ტრეფიკინგი) მსხვერპლთა მომსახურების დაწესებულება (თავშესაფარი) იქმნება მსხვერპლთა კანონიერი უფლებებისა და ინტერესების დაცვის, დახმარების, რეაბილიტაციის და ოჯახსა და საზოგადოებაში სრული ინტეგრაციის მიზნით5;
3. თავშესაფარში მსხვერპლის განთავსება ხდება მხოლოდ მისი თანხმობის საფუძველზე;
4. ადამიანით ვაჭრობის (ტრეფიკინგი) მსხვერპლთა მომსახურების დაწესებულება (თავშესაფარი) უნდა აკმაყოფილებდეს საქართველოს კანონმდებლობით დადგენილ სტანდარტებს.
4 მსვერპლს გადაეცემა სტანდარტული დოკუმენტი, რომელიც მოიცავს:
1. ჯანდაცვის სფეროში მისთვის არესბული დახმარების შესახებ ინფორმაცია (საკონტაქტო მონაცემების ჩათვლით);
2. უფასო იურიდიული დახმარება (საკონტაქტი ინფორმაცია);
3. კანონით და სისხლის სამართლის პროცესით გათვალისწინებული გარანტიების ნუსხა;
5 კომპიუტერის და ხელობის შემსწავლელი კურსები, და ა.შ.;
არსებობს ორი ალტერნატივა:
• თავშესაფარი, რომელიც იქნება ადამიანით ვაჭრობის(ტრეფიკინგის) მსხვერპლთა დაცვისა და დახმარების სახელმწიფო ფონდთან, როგორც საჯარო სამართლის იურიდიული პირის სტრუქტურული ერთეული.
• თავშესაფარი, რომელიც იქნება კერძო სამართლის არასამეწარმეო იურიდიული პირის სახით6.
ადამიანით ვაჭრობის (ტრეფიკინგის) მსხვერპლს, მისი თანხმობით, უფასო სამედიცინო და ფსიქოლოგიურ დახმარებას, აგრეთვე, უფასო იურიდიულ კონსულტაციასა და დახმარებას უწევენ ადამიანით ვაჭრობის (ტრეფიკინგის) მსხვერპლთა მომსახურების დაწესებულებები.
ადამიანით ვაჭრობის(ტრეფიკინგის) მსხვერპლთა მომსახურების დაწესებულება (თავშესაფარი) უზრუნველყოფს შემდეგი სახის მომსახურებას:
ა) ღირსეული არსებობისათვის შესაფერისი, უსაფრთხო საცხოვრებელი ადგილი (მნიშვნელოვანი კომპონენტია თავშესაფრის დაცვით უზრუნველყოფა);
ბ) საკვები და ტანსაცმელი;
გ) სამედიცინო დახმარება;
დ) ფსიქოლოგიური კონსულტაცია;
ე) იურიდიული დახმარება და სასამართლო წარმომადგენლობა (მათ შორის სარჩელის შეტანასთან, სისხლის სამართლის პროცესზე მოწმედ გამოსვლასთან, თავშესაფრის (ასყლუმ) მოთხოვნასთან, დოკუმენტების აღდგენა-მოწესრიგებასთან დაკავშირებით წარმოშობის ქვეყანაში დაბრუნების მიზნით);
ვ) ინფორმაციის მიწოდება მსხვერპლისათვის გასაგებ ენაზე, საჭიროების შემთხვევაში თარჯიმნის მომსახურება.
ზ) მონაწილეობა რეაბილიტაციისა და ოჯახსა და საზოგადოებაში ინტეგრაციის მოკლე და გრძელვადიან პროგრამებში (პროფესიული სწავლებისა და საგანმანათლებლო პროგრამები, ხელშეწყობა დასაქმებაში);
უსაფრთხო რეპატრიაცია
უსაფრთხო რეპატრიაცია გულისხმობს რამდენიმე კომპონენტს: დოკუმენტების მოწესრიგებას, უსაფრთხოების საკითხს და ა.შ.
სხვა საკითხები
კომპენსაციის საკითხი, რომელიც რეგულირდება კანონით.
ტრეფიკინგის მსხვერპლთა, დაზარალებულთა, როგორც სისხლის სამართლის პროცესში მოწმეებისა დაცვა.
6 თუ პირის მივიდა არასამთავრობო ორგანიზაციაში, რომელსაც აქვს თავშესაფარი, მაშინ იდენტიფიკაციის პროცესის გავლის შემდგომ მას შეთავაზებენ აღნიშნულ თავშესაფარში წასვლას. ამავე დროს არსებობს მოსაზრება, ხომ არ შევთავაზოთ პირს და აირჩიოს, რომელ თავშესაფარში სურს რომ განათავსონ;

ინსტრუქცია ადამიანებით ვაჭრობის (ტრეფიკინგის) მსხვერპლთა, დაზარალებულთათვის კომპენსაციის გაცემის წესისა და ოდენობის შესახებ
1. კომპენსაციის მოთხოვნის უფლება
1.1. ადამიანით ვაჭრობის (ტრეფიკინგის) მსხვერპლს, დაზარალებულს უფლება აქვს მოითხოვოს ადამიანით ვაჭრობის (ტრეფიკინგის) დანაშაულის შედეგად მიყენებული ფიზიკური, მორალური ან ქონებრივი ზიანის ანაზღაურება საქართველოს სამოქალაქო საპროცესო და სისხლის სამართლის საპროცესო კანონმდებლობით დადგენილი წესით.
1.2. თუ შეუძლებელია ადამიანით ვაჭრობის (ტრეფიკინგის) მსხვერპლისათვის, დაზარალებულისათვის მიყენებული ზიანის ანაზღაურება საქართველოს სამოქალაქო საპროცესო და სისხლის სამართლის საპროცესო კანონმდებლობით დადგენილი წესით, მსხვერპლს, დაზარალებულს შეუძლია ადამიანით ვაჭრობის (ტრეფიკინგის) მსხვერპლთა, დაზარალებულთა დაცვისა და დახმარების სახელმწიფო ფონდიდან მიიღოს კომპენსაცია.
1.3. თუ ადამიანებით ვაჭრობის (ტრეფიკინგის) მსხვერპლს, დაზარალებულს აუნაზღაურდა მორალური, ქონებრივი და მატერიალური ზიანი, საკომპენსაციო თანხა მასზე არ გაიცემა.
1.4. კომპენსაციის თანხის გაცემა დამოკიდებული არ არის მსხვერპლის, დაზარალებულის სამართალდამცავ ორგანოებთან თანამშრომლობაზე.
1.5. თუ ადამიანებით ვაჭრობის (ტრეფიკინგის) მსხვერპლმა, დაზარალებულმა მიიღო კომპენსაცია, ხოლო სამართალდამცავ ორგანოებთან თანამშრომლობის შედეგად შესაძლებელი გახდა ადამიანებით მოვაჭრის დაკავება, მიღებული კომპენსაცია მსხვერპლს, დაზარალებულს არ აბრკოლებს მოითხოვოს მატერიალური, მორალური და ქონებრივი ზიანის ანაზღაურება.
2. საკომპენსაციო თანხის ოდენობა
2.1. ადამიანით ვაჭრობის (ტრეფიკინგის) მსხვერლთათვის, დაზარალებულთათვის კომპენსაცია გაიცემა ადამიანით ვაჭრობის (ტრეფიკინგის) მსხვერპლთა, დაზარალებულთა დაცვისა და დახმარების სახელმწიფო ფონდის მიერ ადამიანით ვაჭრობის (ტრეფიკინგის) წინააღმდეგ მიმართული ღონისძიებების განმახორციელებელი საუწყებათაშორისო საკოორდინაციო საბჭოს მიერ დამტკიცებული წესის საფუძველზე.
2.2. ადამიანით ვაჭრობის (ტრეფიკინგის) მსხვერლთათვის, დაზარალებულთათვის ადამიანით ვაჭრობის (ტრეფიკინგის) მსხვერპლთა, დაზარალებულთა დაცვისა და დახმარების სახელმწიფო ფონდიდან თითოეულ მსხვერპლზე გასაცემი კომპენსაციის თანხა განისაზღვრება 1000 ლარის ოდენობით.
3. კომპენსაციის გაცემის პროცედურა
3.1. კომპენსაციას მიიღებს ადამიანით ვაჭრობის (ტრეფიკინგის) მსხვერპლი – პირი, რომელსაც ადამიანით ვაჭრობის (ტრეფიკინგის) დანაშაულის შედეგად მიადგა მორალური, ქონებრივი და მატერიალური ზიანი და რომელსაც კანონმდებლოობით დადგენილი წესით ადამიანით
Mმომზადებულია მარინე მესხის მიერ
ვაჭრობის (ტრეფიკინგის) წინააღმდეგ მიმართული ღონისძიებების განმახორციელებელ საკოორდინაციო საბჭოსთან შექმნილი მუდმივმოქმედი მუშა ჯგუფის მიერ მიენიჭა ადამიანით ვაჭრობის (ტრეფიკინგის) მსხვერპლის სტატუსი.
3.2. კომპენსაციას მიიღებს ადამიანით ვაჭრობის (ტრეფიკინგის) დანაშაულის დაზარალებული, პირი რომელსაც ადამიანით ვაჭრობის (ტრეფიკინგის) დანაშაულის შედეგად მიადგა მორალური, ქონებრივი, მატერიალური ზიანი და რომელსაც სისხლის სამართლის საპროცესო კანონმდებლობით დადგენილი წესით შესაბამისი სამართალდამცავი სტრუქტურის მიერ მიენიჭა დაზარალებულის სტატუსი.
3.3. მსხვერპლზე კომპენსაციის გაცემა წარმოებს ნაღდი ანგარიშსწორების წესით, ინდივიდუალური კონტრაქტის საფუძველზე.
3.4. ადამიანით ვაჭრობის (ტრეფიკინგის) მსხვერპლთა, დაზარალებულთა დაცვისა და დახმარების სახელმწიფო ფონდი უზრუნველყოფს მსხვერპლის საიდენტიფიკაციო მონაცემების სრულიად საიდუმლოდ შენახვას. Mმომზადებულია მარინე მესხის მიერ

თავშესაფრის ფუნქციონირების პრინციპები, მოწყობის წესი და სტანდარტები

1. თავშესაფრის შექმნის მიზანი:
1.1. თავშესაფრები იქმნება ადამიანით ვაჭრობის (ტრეფიკინგის) მსხვერპლთა, დაზარალებულთა დაცვისა და დახმარების მიზნით და წარმოადგენს ადამიანით ვაჭრობის (ტრეფიკინგის) მსხვერპლთა მომსახურების დაწესებულებას.
2. თავშესაფრის ფუნქციონირების პრინციპები და თავშესაფარში მოთავსება:
2.1. თავშესაფარში მსხვერპლის განთავსება შესაძლებელია მხოლოდ მისი თანხმობის საფუძველზე.
2.2. თავშესაფარში მოთავსება დამოკიდებული არ უნდა იყოს მის მზადყოფნაზე ითანამშრომლოს სამართალდამცავის სტრუქტურების წარმომადგენლებთან შესაბამის დანაშაულზე სისხლის სამართლის პროცესის განხორციელებაში.
2.3. მსხვერპლის თავშესაფარში განთავსება უნდა მოხდეს მისი ასაკის, სქესისა და სპეციალური მოთხოვნების გათვალისწინებით, ინდივიდუალური კონტრაქტის საფუძველზე.
2.4. თავშესაფარში მისვლისთანავე მსხვერპლს უნდა ჩაუტარდეს სამედიცინო შემოწმება.
3. თავშესაფარში ყოფნის ხანგრძლივობა და დატოვების პირობები
3.1. თავშესაფარში ყოფნის ხანგრძლივობა განისაზღვრება 3 თვით, შესაბამისი კონტრაქტის საფუძველზე. აღნიშნული ვადის გასვლის შემდეგ, საჭიროების შემთხვევაში შესაძლებლია ვადის გაგრძელებაც.
3.2. თავშესაფრის დატოვება შესაძლებელია ნებაყოფლობით მსხვერპლის მიერ, ვადის ამოწურვამდე.
4. თავშესაფრის შინაგანაწესი
4.1. თავშესაფრის ფუნქციონირება უნდა ხორციელდებოდეს თავშესაფრის შინაგანაწესის საფუძველზე.
4.2. შინაგანაწესი უნდა შეესაბამებოდეს თავშესაფრის დადგენილ სტანდარტებს და მისი შესრულება სავალდებულოა პერსონალისა და მსხვერპლთათვის.
4.3. შინაგანაწესის დარღვევა შეიძლება გახდეს პერსონალის ან მსხვერპლისათვის კონტრაქტის შეწყვეტის საფუძველი.
5. უსაფრთხოება:
5.1. თავშესაფარი მოთავსებული უნდა იყოს უსაფრთხო ადგილას მდებარე შენობაში, რომელიც აკმაყოფილებს შენობისათვის აუცილებელ სტანდარტებს.
5.2. თავშესაფარი უნდა იყოს დაცული;
6. პერსონალი:
6.1. თავშესაფრის მართვას ახორციელებს თავშესაფრის ადმინსტრატორი/ დირექტორი.
6.2. თავშესაფარს უნდა ჰყავდეს ფსიქოლოგი; იურისტი; სოციალური მუშაკი.
6.3. თანამშრომელთა რაოდენობა უნდა შეესაბამებოდეს მსხვერპლთა რაოდენობას, არანაკლებ
- თითო ფსიქოლოგი, იურისტი და 2 სოციალური მუშაკი 10 მსხვერპლზე.
- ღამის მორიგე.
6.4. თავშესაფარმა უნდა უზრუნველყოს პირველადი გადაუდებელი სამედიცინო დახმარება.
6.5. თავშესაფრის მუდმივ მომსახურე პერსონალს უნდა ჰქონდეთ სპეციალური მომზადება ამ სფეროში.
6.6. თავშესაფარს საჭიროების შემთხვევაში შეიძლება ჰყავდეს დროებით მომსახურე პერსონალი, დროებით ხელშეკრულების საფუძველზე მომუშავე სპეციალისტები.
6.7. თავშესაფარს უნდა ჰყავდეს მანქანა მსხვერპლის უსაფრთხო და ანონიმური გადაადგილების უზრუნვეყოფის მიზნით.
7. კომუნიკაცია:
7.1. თავშესაფარს უნდა ჰქონდეს ტელეფონი. M
7.2. მსხვერპლი არ სარგებლობს თავშესაფრის საერთო ტელეფონით. ოჯახთან და სხვა გადაუდებელი კომუნიკაციისათვის მსხვერპლს უნდა მიეცეს სატელეფონო მომსახურების ბარათი.
8. საცხოვრებელი პირობები:
8.1. თავშესაფარში უნდა არსებობდეს მსხვერპლის ღირსეული ცხოვრებისათვის აუცილებელი პირობები;
საკვები, ტანსაცმელი;
8.2. თავშესაფარში უზრუნველყოფილი უნდა იყოს სისუფთავის დაცვა.
8.3. აუცილებელია თავშესაფარს ჰქონდეს პირველადი გადაუდებელი სამედიცინო მომსახურებისათვის საჭირო მედიკამენტები (წამლები, ბამბა, სპირტი, ბინტი და ა.შ.).
8.4. პერსონალის ოთახი
8.4.1. თავშესაფარს უნდა ჰქონდეს ერთი ოთახი – პერსონალისათვის, სადაც ინახება აუცილებელი დოკუმენტაცია. ეს ოთახი უნდა უკავშირდებოდეს პერსონალის საძინებელ ოთახს.
8.4.2. თავშესაფარში უნდა რჩებოდეს პერსონალიდან ერთი ადამიანი მაინც.
8.5. სამზარეულო

6. "ტრეფიკინგის მსხვერპლთა თავშესაფრის ჯანდაცვის სტანდარტი"

მუხლი 3. მოთხოვნები ტერიტორიისა და შენობისადმი
1. თავშესაფრის ტერიტორიაზე აუცილებლად უნდა იყოს განთავსებული: მიმღები პუნქტი (სასურველია სან-გამტარით), სამედიცინო პუნქტი იზოლატორით, საცხოვრებელი ოთახები, სამრეცხაო-სადეზინფექციო სათავსები, სამეურნეო განყოფილება სასაწყობე სათავსებით და ა.შ.
2. თავშესაფრის ტერიტორია უნდა იყოს კეთილმოწყობილი, გამწვანებული, განათებული.
3. თავშესაფრის ტერიტორია უნდა იყოს შემოღობილი და სათანადოდ დაცული. მასში შესვლა და გამოსვლა უნდა ხორციელდებოდეს საკონტროლო-გამშვები პუნქტის გავლით.
4. საკონტროლო-გამშვები პუნქტი მოწყობილი უნდა იყოს, როგორც გამავალი სათავსი დაცვის პოსტით, რომელმაც უნდა უზრუნველყოს ტერიტორიისა და შენობის 24-საათიანი დაცვა.
5. მიმღები განყოფილება განთავსებული უნდა იყოს საკონტროლო-გამშვები პუნქტის ახლოს ან მასთან ერთად. მის შემადგენლობაში უნდა შედიოდეს:
ა) ვესტიბიული გარდერობითა და მსხვერპლთა პირადი ნივთების დროებით შესანახი კამერით;
ბ) სან-გამტარი;
გ) ოთახი მორიგე პერსონალისათვის;
დ) ოთახი ან ტიხრით გამოყოფილი სათავსი შემომსვლელთა ტანსაცმლის გამოსაცვლელად;
7. მიმღები განყოფილების ფართობები უნდა განისაზღვროს დანართის 1-ის შესაბამისად.
მუხლი 4. სამედიცინო პუნქტი.
1. სამედიცინო პუნქტის მოწყობამ უნდა უზრუნველყოს შემდეგი ამოცანების შესრულება:
ა) მსხვერპლთა პირველადი სამედიცინო შემოწმება და, საჭიროების შემთხვევაში, გადაგზავნა სამკურნალო-პროფილაქტიკურ ან დიაგნოსტიკურ დაწესებულებაში;
ბ) მსხვერპლთა საკარანტინო იზოლაცია ეპიდჩვენების მიხედვით;
გ) მწვავე ინფექციურ ავადმყოფთა ჰოსპიტალიზაცია სათანადო სამკურნალო-პროფილაქტიკურ დაწესებულებებში;
დ) პირველადი სამედიცინო დახმარების აღმოჩენა მწვავე და სიცოცხლისათვის საშიში მდგომარეობების დროს.
ე) აუცილებელი პროფილაქტიკური აცრების ჩატარება.
2. სამედიცინო პუნქტის შემადგენლობაში უნდა შედიოდეს შემდეგი სათავსები: ექიმ(ებ)ის კაბინეტი, იზოლატორი.
3. სამედიცინო პუნქტის იზოლატორი უნდა შედგებოდეს არანაკლებ ორი ბოქსისაგან და არ შეიძლება განთავსდეს ცოკოლის ან სარდაფის სართულზე.
3. სამედიცინო პუნქტის სათავსების ფართობები უნდა განისაზღვროს დანართის 1–ის შესაბამისად. ჭერის სიმაღლე კი უნდა იყოს არანაკლებ 3 მეტრისა.
4. მცირე სიმძლავრის (არაუმეტეს 10 ადგილისა) თავშესაფრისათვის დასაშვებია სამედიცინო პუნქტი განისაზღვროს სათანადო ფართობის ექიმის კაბინეტით, ხოლო სამედიცინო დაწესებულებაში ჰოსპიტალიზაციამდე მსხვერპლის იზოლაციის საჭიროებისას გამოყენებულ იქნეს ერთი საძინებელი ოთახი, რომელშიც არ დაიშვებიან თავშესაფარში მყოფი სხვა პირები, გარდა სამედიცინო პერსონალისა.
მუხლი 5. მსხვერპლთა საცხოვრებელი შენობა
1. საცხოვრებელი შენობის პროექტში გათვალისწინებული უნდა იყოს ობიექტის სპეციფიკა და ბუნებრივ-კლიმატური პირობები.
2. საცხოვრებელ შენობაში უნდა იყოს შემდეგი სათავსები: საცხოვრებელი ოთახები (საძინებლებლები), სანიტარიულ-საყოფაცხოვრებო სათავსები, სამზარეულო და სასადილო დარბაზი (ოთახი), ადმინისტრაციული და სამეურნეო სათავსები.
3. საცხოვრებელი შენობა უზრუნველყოფილი უნდა იყოს ცივი და ცხელი წყალმომარაგებით, კანალიზაციით, გათბობით, ვენტილაციით, ენერგომომარაგებით და, საჭიროების შემთხვევაში, სხვა საინჟინრო კომუნიკაციებით.
4. თავშესაფრის საცხოვრებელი განყოფილება უნდა უზრუნველყოფდეს ცხოვრებისათვის აუცილებელ პირობებს და ითვალისწინებდეს ცალკეული პირების, ან პირთა ჯგუფის იზოლაციის შესაძლებლობას საკარანტინო ან ობსერვაციული რეჟიმის შემოღებისა და დაწესებულების მკაცრ ეპიდსაწინააღმდეგო რეჟიმზე გადაყვანის შემთხვევისათვის.
5. საცხოვრებელი შენობის საძინებელი ოთახები ისე უნდა დაიგეგმოს, რომ ერთ ოთახში განთავსდეს ერთი სქესის არა უმეტეს 2 ადამიანისა. ასეთი სათავსების ფართობი უნდა შეადგენდეს არანაკლებ 6 მ2-ს ერთ პირზე.
6. ოჯახური წყვილებისათვის განკუთვნილი ოთახების ფართობი უნდა შეადგენდეს არანაკლებ 12 მ2-ს.
7. მშობლებისა და შვილებისათვის (3-4 სული) განკუთვნილი ოთახების ფართობი უნდა შეადგენდეს არანაკლებ 15-20 მ2-ს.
8. საცხოვრებელი ოთახების განთავსება სარდაფებსა და ცოკოლის სართულზე დაუშვებელია.
9. საცხოვრებელი ოთახების ჭერის სიმაღლე უნდა შეადგენდეს არანაკლებ 2,75 მ2-ს.
10. საცხოვრებელი ოთახები არ უნდა იყოს ერთმანეთში გამავალი. კორიდორში გასასვლელი კარები უნდა იღებოდეს გარედან შიგნით.
11. საცხოვრებელი ოთახები სასურველია აღიჭურვოს სანიტარიული კვანძით (ხელსაბანი, საშხაპე, ტუალეტი). ასეთის არარსებობისას საერთო სანიტარიული კვანძი უნდა აღიჭურვოს შემდეგი გაანგარიშებით:
ა.ა) მამაკაცთა საპირფარეშო _ 1 უნიტაზი და 1 პისუარი 15 მამაკაცზე;
ა.ბ) ქალთა საპირფარეშო _ 1 უნიტაზი 10 ქალზე;
ა.გ) საშხაპე _ 1 კაბინა 10 პირზე;
ა.დ) ხელსაბანები ტუალეტსა და საშხაპეში _ არანაკლებ 2 ნიჟარისა 10 პირზე;
ბ) სანიტარიული კვანძებში გათვალისწინებული უნდა იყოს საბავშვო უნიტაზები და ხელსაბანები ანგარიშით: 2 უნიტაზი და 2 ხელსაბანი 10 ბავშვზე.
12. მცირე სიმძლავრის (არაუმეტეს 10 ადგილისა) თავშესაფრებისათვის დასაშვებია დაიგეგმოს ერთი საპირფარეშო ორი იზოლირებული კაბინით, ერთი საშხაპე ორი კაბინითა და ორი ხალსაბანი ნიჟარით.
13. სანიტარიული კვანძის კარები უნდა იღებოდეს შიგნიდან გარეთ.
14. საცხოვრებელ შენობაში გათვალისწინებული უნდა იყოს სათავსები რეცხვის, გაშრობისა და დაუთოვებისათვის.
15. საცხოვრებელ შენობაში გათვალისწინებული უნდა იყოს დასასვენებელი და ინტეგრაციის ერთმანეთისგან იზოლირებული ოთახები;