მეც ვიხალისე....
მსგავსი რამ ლიკასაც შეემთხვა.
კაფეში არიან თურმე ის და მისი რუსი დაქალი(მოსკოვში).შემოვიდა 2 სიმპატიური მამაკაცი.დასხდნენ გვერდით მაგიდასთან.ცოტა ხანში დაუწყეს გოგოებს შებმა,თან ერთმანეთში მეგრულად ლაპარაკობენ და ლიკას განსაკუთრებით აქებენ.ცოტა ხანი უსმინა თურმე ლიკამ,მერე კი,როცა ძალზე გააქტიურდნენ,უთხრა მეგრულად;
-გეყოფათ რა, ბიძიებო,არ გრცხვენიათო?
დაიშოკნენ თურმე.დაუწყეს მობოდიშება,გამოკითხვა და ყველაზე გასაკვირი ის აღმოჩნდა,რომ ერთ-ერთი ჩვენი თანასოფლელი და ჩემი კარგი ნაცნობი გამოდგა
წარმოიდგინეთ მისი მდგომარეობა...
მაგრამ მერე,სადაც მნახავდა,მაქსიმალურად პატივს მცემდაო

ახლა კი ერთ ჩემს კურიოზს მოგიყვებით.
  მასწავლებლობა ახალ დაწყებული მაქვს,თან დამამთავრებელი კლასის დამრიგებელი ვარ.დავნიშნე მშობელთა კრება.იმ დღეს ვატარებ გაკვეთილს,უკვე მეხუთეს,მოსწავლე დაფასთან ხსნის ამოცანას,მე კი,უკან მის ადგილზე დავჯექი და იქიდან ვადევნებ თვალს.კარზე დააკაკუნეს და ეგრევე კარი შემოაღო სიმპატიურმა მამაკაცმა.პა თქმა უნდა ყველანი წამოვდექით.მან უცებ მოგვავლო თვალი;
  -ყოჩაღ,მარტონი რა ჩუმად ხართ,მასწავლებელი მინდოდაო-და ეგრევე გავიდა.
  მე ისე დავიბენი,ვერაფერი ვთქვი.ბავშვები ჯერ აფხუკუნდნენ და მერე ისე ახარხარდნენ(მიზეზი იშოვეს)დირექტორი შემოვარდა რა ხდებაო?  
  ერთ-ერთი მშობელი ყოფილა..მე კი კარგა ხანს ვბრაზობდი,თურმე უნდა გამხარებოდა,რომ ასაკი არ მეტყობოდა,აბა,ახლა,ყველანი მცნობენ