თუმც გზები შორია შენამდე,
სიზმარში მაინც გეწვევი,
ცხადში ის ნიავი ვიქნები,
ყელზე რომ შემოგეხვევი.
ვიქნები ის ანცი სხივები,
მზე რომ გიგზავნის დამწველად,
ან ჩიტი ვიქნები პაწია,
ლაღად რომ დაფრენს მთა-ველად.
ან ფიფქებს მოვყვები ზამთარში,
ლოყაზე ჩუმად გაკოცებ,
ან იმ ცისარტყელად ვიქცვი,
სილამაზით რომ გაოცებს
და თუ შენ ვერ ამომიცანი,
მაშინ ვიქცევი ქარიშხლად,
დავლეწავ დარაბებს,კარ-ფანჯრებს,
თავს ჩემგან ვეღარ დაიცავ.
თუმც გზები შორია შენამდე,
მაინც გეწვევი,იცოდე,
ისეთ გიზგიზა გრძნობებით,
თავით ფეხამდე იწვოდე.
