სულო წმიდავ,დედაო მარიამ,
შენი ქვეყნის , ერთერთი შვილი,
სანთელს ვანთებ და მის
ცრემლებში,მე ვიღვენთები.
გზას გავყოლილვარ.
გზაჯვარედინეზე...დათრგუნული,
შენ გელოდები...
შველას ვითხოვ,სულს შენ გავედრებ.
უდედოდ მყოფს,დედის სითბოთი
და სიბრალულით...
შენ გადმომხედე.
დედა წავიდა და ჩემი თავი,
ერთ დროს პატარა,შენ მოგაბარა.
სულში დამრჩენია ჯერ კიდევ ნათელი...
მრავალთგან კიდევ ერთერთი,.
მე...სინანულით თავს შეგავედრებ...
სულო წმინდავ,დედაო მარიამ
შენ გებარები....
