არმაზი
ცოტაც გაუძელი და ავედით...
ქარი აქ ყოველთვის თავხედია,
ოღონდ მაინც უნდა მომეყვანე-
შეხედე აქედან რა ხედია!
ფოთლებს ქარიც არა, სიო არხევს
და ცელქი ბავშვივით წინ მიგვირბის,
უნდა გაგახარო, დამაცადე,
მინდვრის ყვავილების გიწნავ გვირგვინს.
არმაზი ასე საოცარი
არმაზობებზეც არ ყოფილა,
ნეტავ სიბერეში წამლის ნაცვლად
ამ დღის მოგონება მამყოფინა!